Stotteren




Stotteren


Stotteren is een vloeiendheidsprobleem. Bij stotteren gaat het om ongewild en ongecontroleerd doorbreken van woorden. De spreker (kind of volwassene) maakt daarbij onvrijwillige klank- of lettergreepherhalingen (bv. i-i-i-k, ge-ge-gezien), verlengt klanken (bv.mmmee) of komt vast te zitten (‘blokkeert') op klanken. De sprekers zijn zich bewust van het stotteren. Er vormen zich gevoelens en gedachten over het spreken die in negatieve zin kunnen ontwikkelen. Stotteren zorgt dat het spreken wordt beladen met mentale en emotionele hinder. Tenzij men helpt. Omdat stotteren een ongewilde verstoring is, kan de betrokkene deze spraakverstoringen ook niet zomaar op- en afzetten.


Werkwijze

-Sociaal cognitieve gedragstherapie voor stotteren

-Individuele behandeling

-Oudercursus en deelname aan de behandeling

-Begeleiding omgeving

-Behandeling van stotteren bij kleuters, kinderen, tieners en volwassenen.



De therapie is opgebouwd rond de visie van het ICF-kader. We vertrekken vanuit uw sterktes, persoonlijkheid, uw spreekstijl, welke factoren uit uw omgeving en vanuit jezelf hebben een invloed op uw spreekstijl? Alles is met elkaar verbonden en staat centraal.